Los uf din Körper
Wer kännts nöd..
So oft ghöri vo überforderte Lüt. Ihre Körper schreit scho lang stopp, aber sie mached immer wiiter.
Wieso frögi mich..
Isches ned s wichtigscht im Lebe dasmer Gsund bliebt?
Ich weiss dass euses System eus chli dezue triibt meh leiste alsmer mag will eus eifach falschi Wert vermittlet werded. Mer muss im Lebe öbbis erreiche, viel Geld ha und sich öbbis gueds chönne leiste.
Aber mir sind viel meh als das. Mir sind besser als das System. Sitdem ich minimalstisch Lebe weissich dasi ned soviel Geld bruche daher mussich au weniger schaffe. Ich ha mir Lückene im System usegsuecht damit ich ned dra zerbreche.
Bräched us! Losed uf eue Körper uf eui Seel.
Für alli wosich fraged was de Lebenssinn isch, ich glaube mir sind ned uf die Welt cho zum eus en Ferrari z kaufe wod umweltbelastet. Mir sind en Teil vom ganze, mir sind Liebi und eusi Ufgab isch usezfinde wer mir sind und was eus begeisteret.
Findet eue Weg is Glück..
Jede wo will dörf mir au gern privat schribe, ich rede sehr gern über de Sinn vom Lebe wie au über de Tod. Ich glaub all das hilft eus besser uf dere Erde chönne z lebe.
Fühled eu drück! *Trotz Corona☺️
Antworten
Antwort
danke da het mer gad voll die kraft geh!☺️
Antwort
Sehr schön gschriebe ☺️
Leider wird i üs immer e Maschine gseh (vorallem im Bruef) wo ständig sött funktioniere und wenn me mol nöd cha denn isch me jo schnell ustuschbar.
Ich schaffe au länger nüm 100% will mir Freiziit viel wichtiger worde isch und ich mich denn au besser fühle.
Schad het sich dötsmol es Grundikomme nöd duregsetzt... wär spannend gsi zum gseh wievieli Mensche sich denoch nüm unter Druck gfühlt hetted..
Antwort
Hey
Danke für din Biitrag. Ich fühle mich genauso wie die beschriebsch.
Ich studiere Vollzit (im 2. Sem.) und han 2 Nebejöb, en Fründ und en Familie wo vell liebi brucht. Ich han ide Vergangeheit immer denkt, dass mich mini jetzigi Situation mega glöcklich wird mache. Ich han hert für das Studium au im vornherein gschaffed nachdem ich zerscht es EFZ und BM gmacht han. Aber ich fühle mich usglaugt, unmotiviert und oft so als wördi kei Luft meh becho.
Vo allne Siite wird eppis vo mir erwartet und ich ben ständig am funktioniere. Ich ben in letschter Zit oft chrank und mi wörds ned wundere wenns wege dem isch. Wenni mim Umfeld das verzelle nimid sie das ned ernscht. So isch es mittlerwiile dezue cho dasi sehr vell Pendenze ha wo sich hüüfe, velli Krankheitstäg wo mini Chefin hessig macht usw.
Und trotzdem denkt min Fründ und mini Familie dass ich das *muess* schaffe will suscht wär eifach eppis ned richtig.
Ich han innerlich scho demit abgschlosse dasi das Semester eh nümm schaff. Han aber glich sehr vell Angscht vor de Reaktione vo mim Umfeld und devor dasi ir Zuekunft bereue mer ned *nomeh* Müeh gäh zha.
Insofern macht mir din Biitrag sbizli Muet und zeigt mer das mer sLebe au anderscht cha näh. Danke.
Kommentare
Kommentar
Super sach! Das isch mis Ziel :)